Οι κάτοικοι της Λήμνου,τα παλιά τα χρόνια, πίστευαν πολύ στο μάτι, «στο μάτιασμα».
Πίστευαν, πως ορισμένοι άνθρωποι είχαν την δύναμη, να ματιάσουν και να προκαλούν κακό.
Έλεγαν, πως μάτιαζαν, όσοι είχαν φρύδια ενωμένα, ήσαν γαλανομάτες και ήσαν νηστικοί.
Για το λόγο αυτό, φορούσαν στα παιδιά τους φυλαχτά.
Το πιο γρήγορο φυλαχτό, πριν βγει το παιδί από το σπίτι, ήταν μουτζούρα στη ρίζα του αυτιού του.
Οι μητέρες συνήθιζαν να φτιάχνουν φυλαχτά για τα παιδιά τους.
Το φυλαχτό ήταν ένα τριγωνικό ύφασμα, που επάνω του είχαν κεντήσει ένα σταυρό, ενώ μέσα περιείχε αντίδωρο της Μεγάλης Πέμπτης, λουλούδια από τον επιτάφιο ή από το σταυρό ή κηρομαστίχη από εγκαίνια εκκλησίας.
Καλό φυλαχτό ήταν επίσης το σκόρδο. Το σκόρδο το μονοκέφαλο.[1]
Πίστευαν, πως ορισμένοι άνθρωποι είχαν την δύναμη, να ματιάσουν και να προκαλούν κακό.
Έλεγαν, πως μάτιαζαν, όσοι είχαν φρύδια ενωμένα, ήσαν γαλανομάτες και ήσαν νηστικοί.
Για το λόγο αυτό, φορούσαν στα παιδιά τους φυλαχτά.
Το πιο γρήγορο φυλαχτό, πριν βγει το παιδί από το σπίτι, ήταν μουτζούρα στη ρίζα του αυτιού του.
Οι μητέρες συνήθιζαν να φτιάχνουν φυλαχτά για τα παιδιά τους.
Το φυλαχτό ήταν ένα τριγωνικό ύφασμα, που επάνω του είχαν κεντήσει ένα σταυρό, ενώ μέσα περιείχε αντίδωρο της Μεγάλης Πέμπτης, λουλούδια από τον επιτάφιο ή από το σταυρό ή κηρομαστίχη από εγκαίνια εκκλησίας.
Καλό φυλαχτό ήταν επίσης το σκόρδο. Το σκόρδο το μονοκέφαλο.[1]
Όταν κάποιος ματιαστεί, νοιώθει άσχημα, κόβεται, χασμουριέται, πάει να σκάσει. Το ίδιο ακριβώς όμως συμβαίνει και στα ζώα αλλά και στα φυτά[2] ενώ τα άψυχα,τα αντικείμενα δηλαδή πέφτουν και σπάνε.
Όταν κάποιος είχε ματιαστεί, έπρεπε άμεσα, να ξεματιαστεί.
Ένας τρόπος ξεματιάσματος ήταν, να πάρουν ένα φλιτζανάκι, να βάλουν μέσα νερό και να στάξουν τρεις σταγόνες λάδι από το καντήλι ή απλώς λάδι λέγοντας: «Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, Αμήν» ή «Άγιοι Ανάργυροι ,γιατροί και θαυματουργοί επισκέψασθε τας ασθενείας ημών, δωρεάν ελάβετε δωρεάν δότε ημίν.»
Με το νερό στη συνέχεια ραντίζουν το ματιασμένο.
Το νερό, όταν τέλειωναν το ξεμάτιασμα, έπρεπε να το αδειάσουν σε μέρος, που δεν πατιέται από άνθρωπο ή ζώο. Κυρίως το άδειαζαν σε κάποιο περιβόλι ή μέσα σε κάποια γλάστρα.
Με το νερό στη συνέχεια ραντίζουν το ματιασμένο.
Το νερό, όταν τέλειωναν το ξεμάτιασμα, έπρεπε να το αδειάσουν σε μέρος, που δεν πατιέται από άνθρωπο ή ζώο. Κυρίως το άδειαζαν σε κάποιο περιβόλι ή μέσα σε κάποια γλάστρα.
Όταν ένα παιδί ήταν κακοδιάθετο, ματιασμένο, άρρωστο, «αστοχημένο» το έπαιρναν και το πήγαιναν και το έριχναν σε τρίστρατο,«όταν το παιδί είναι αστοχ’μένου, (αδύνατο και δεν μπορεί να πάρη απάνω του) το παίρουν και το πάν στο σταυροδρόμ’ και το κυλούν εκεί.»[3]
Ευαγγελία Χ.Λιάπη
Ευαγγελία Χ.Λιάπη
[1] Το σκόρδο αυτό για να μην βγάλει ρίζες το πήγαιναν στη θάλασσα και το βουτούσαν και έτσι το χρησιμοποιούσαν για φυλαχτό.
Tags:
Έθιμα