Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

Ο ήρωας Ιωάννης Αρβανιτάκης


Ο ήρωας  Ιωάννης Αρβανιτάκης κατατάχθηκε στο Λιμενικό Σώμα, το έτος  1931.Το 1942 παρά την κατάληψη της Λήμνου από τους Γερμανούς παρέμεινε Λιμενάρχης της Λήμνου.
Οι Γερμανικές Αρχές όμως από τους πληροφοριοδότες τους ενημερώθηκαν ότι ο ίδιος  είχε στην κατοχή του και λειτουργούσε στο νησί πομπό ασυρμάτου.
Στις 23 Ιουλίου του 1942  συνέλαβαν τον  Ιωάννη Αρβανιτάκη και τον φυλάκισαν στο Μούδρο. 
Τον υπέβαλαν σε συνεχή βασανιστήρια για να τον αναγκάσουν να ομολογήσει και να τους δώσει τα ονόματα των συνεργατών του.
Δυστυχώς τρεις ημέρες αργότερα, στις 26 Ιουλίου 1942,  ο ήρωας Ιωάννης Αρβανιτάκης βρέθηκε απαγχονισμένος μέσα στο κελί του.Ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο του Μούδρου, όπου υπάρχει μέχρι σήμερα ο μαρμάρινος τάφος του με την πελεκητή άγκυρα. 
Η μαρμάρινη επιγραφή αναφέρει:
"Πλωτάρχης Λιμενικός

Ιωάννης Αρβανιτάκης 
Λιμενάρχης Λήμνου
εξετελέσθη υπό των 
Γερμανών την 20-7-1942"

Στο γραφικό λιμανάκι του Μούδρου το Σάββατο 30 Ιουλίου 2011 και ώρα 10 το πρωί πραγματοποιήθηκε επιμνημόσυνη δέηση προς τιμή του ήρωα Ιωάννη Αρβανιτάκη, του πλωτάρχη, Λιμενάρχη Λήμνου, ο οποίος το 1942 βασανίστηκε και στη συνέχεια απαγχονίστηκε από τα στρατεύματα κατοχής. 
Την επιμνημόσυνη δέηση τέλεσε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κ.κ Ιερόθεος ενώ στη τελετή παραβρεθεί ως εκπρόσωπος του Αρχηγού Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής ο Διοικητής της 1ης Περιφερειακής Διοίκησης ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ Αρχιπλοίαρχος Λ.Σ Σπυρίδων Νικητάκης. .Άγημα στρατού απέδωσε τιμές στον ήρωα Iωάννη Αρβανιτάκη. Μετά την επιμνημόσυνη δέηση ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Κουντουριώτη που υπάρχει στο λιμάνι.
Ευαγγελία Χ.Λιάπη

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

το ναυάγιο στους Μέθωνες



Ένα  ναυάγιο  πολύ σημαντικό βρέθηκε στους Μέθωνες πριν από λίγα χρόνια.
Το ναυάγιο  περιελαμβάνει  50 σιδερένια κανόνια, τριών μέτρων τουλάχιστον το καθένα και τρεις πελώριες άγκυρες. Σύμφωνα με τις  έρευνες, υπολογίζεται ότι πρόκειται για κανόνια του 18ου αιώνα, τα οποία πιθανόν  προέρχονται από ναυάγιο της περιόδου των Ορλοφικών (1770) ή λίγα χρονια μεταγενέστερα κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού πολέμου στα 1854-56.

Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

Το χωράφι της Κορακίας ή αλλοιώς ο Κορακάς



Το χωράφι της Κορακίας δεν είναι  άλλο από το γνωστό Κορακά, περιοχή  που βρίσκεται ανάμεσα στα Καμίνια και το Ρουσοπούλ της Λήμνου. 
Η περιοχή του Κορακά στα βυζαντινά χρόνια ήταν μοιρασμένη ανάμεσα στα αγιορείτικα μοναστήρια του Αγίου Παύλου και της μονής Διονύσου. 
Οι δυο οκονόμοι των μονών, ο Μανασσής και ο Τρύφων, καθημερινά τσακώνονταν για τα σύνορα του χωραφιού τους..
Με ένα συμφωνητικό  οι δυο οικονόμοι αντάλλαξαν τα κτήματα και το χωράφι της Κορακίας πέρασε εξ ολοκλήρου στη μονή Διονύσου, την οποία επιστατούσε ο μοναχός Τρύφωνας.
Ο μητροπολίτης Λήμνου Μάξιμος επιβεβαίωσε τη συμφωνία των οικονόμων των μετοχιών των μονών Αγ. Παύλου (Μανασσής) και Διονυσίου (Τρύφων) για το χωράφι της Κορακίας.
Η συμφωνία συνίσταται στην εξ ημισείας διανομή του χωραφιού. 
Έτσι η μονή Διονυσίου λαμβάνει το τμήμα το που συνορεύει με άλλα χωράφια της, η δε μονή Παύλου το άλλο. 
Στη συνέχεια οι Διονυσιάτες, για να λάβουν και το άλλο τμήμα του χωραφιού, έδωσαν σε ανταλλαγή άλλο χωράφι κοντά σε χωράφια της μονής Παύλου στον Άγιο Κωνσταντίνο, εκτάσεως 5 μουζουρίων και έγιναν κύριοι ολόκληρου του χωραφιού της Κορακίας.
 Το χειρόγραφο της συμφωνίας αρχίζει με τη φράση:
Επειδεί ήχασιν σκάνδαλα τα δύο μετόχια του αγίου Παύλου και του κυρ Διονυσίου.[1]
Ευαγγελία Χ.Λιάπη






[1] Το χειρόγραφο βρίσκεται  στο Αρχείο της Μονής  Διονυσίου και είναι ο Φάκελος 7, αρ. 4