Οι Νεράιδες ή Νηρηίδες είναι κόρες του Νηρέα. Θαλασσινές θεότητες που ζουν κυρίως σε λαγκάδια, λιβάδια, αλώνια, μύλους, γεφύρια, πηγάδια, βρύσες και ρεματιές. Γενικότερα συχνάζουν σε μέρη που υπάρχουν πολλά δένδρα και νερά. Αγαπούν ιδιαίτερα τις καρυδιές και τις συκιές και για αυτό ύπνος κάτω από αυτά τα δένδρα είναι επικίνδυνος. Αγαπούν τις χαρές και τα γλέντια για αυτό κι έχουν προτίμηση τους λυράρηδές και στους τραγουδιστές αλλά και στα όμορφα παλικάρια. Παλαιότερα πίστευαν πως όταν περνούσε ανεμοστρόβιλος ήταν νεράιδες οι οποίες χόρευαν. Όταν ήταν θυμωμένες πετούσαν πέτρες και ξύλα στους ανθρώπους. Εμφανίζονται κυρίως το μεσημέρι και τα μεσάνυχτα. Φεύγουν μόλις βγει το φεγγάρι. Στρώνουν τραπέζι κάτω από δένδρα. Αν κάποιος κατά λάθος πατήσει το τραπέζι τους τότε αυτές τον τιμωρούν. Λούζονται στα ποτάμια για αυτό και ορισμένες φορές το νερό θολώνει. Φυλαχτά που προστατεύουν από τις νεράιδες είναι το Πάτερ Ημών, το ψωμί, τα σκόρδα, το μπαρούτι, το καύκαλο της χελώνας, δέρμα οχιάς.
Οι αλωνιστές στα αλώνια τους συνήθιζαν να σχηματίζουν με τα στάχια το σύμβολο του Σταυρού για να μην τους πάρουν το σιτάρι οι νεραΐδες. Ο μόνος τρόπος, σύμφωνα με την παράδοση να κάνει κανείς δική του μια Νεράιδα είναι να της κλέψει το μαντήλι. Όταν είναι έγκυες γίνονται πεταλουδίτσες και μπαίνουν στα σπίτια και στα σεντούκια θέλοντας να αρπάξουν ρούχα. Τότε ακούγονται τριξίματα στα κεραμίδια και στα σεντούκια. Συχνά οι νοικοκυρές βρίσκουν λεκέδες στα ασπρόρουχα σημάδι αδιάψευστο ότι από το σπιτικό τους πέρασε μια νεράιδα.
Το καλοκαίρι οι νεράιδες συχνάζουν την εξοχή.Αν τύχει και συναντήσετε κάποια μη φοβηθείτε αρκεί φεύγοντας να της κλέψετε το μαντήλι.Τότε σύμφωνα με την παράδοση η νεράιδα θα γίνει δική σας αρκεί να μην αποσπάσει ξανά το μαντήλι της γιατί τότε θα κερδίσει την ελευθερία της.
Ευαγγελία Λιάπη
ΜΑ, MSc Φιλόλογος