Το πρώτο μαγαζί που λειτούργησε στην πλατεία ήταν ένα καφενείο που ο Γεώργιος Κωνστάντιος έφτιαξε και πρωτο-λειτούργησε τον Αύγουστο του 1940.
Λειτούργησε αρχικά για λίγους μήνες μέχρι τη γερμανική εισβολή και κατοχή.
Οι Γερμανοί όταν ήρθαν στο χωριό και εγκαταστάθηκαν, το πρώτο πράγμα που έκαναν, ήταν να το επιτάξουν γιατί το οίκημα ήταν το μοναδικό στο χωριό που διέθετε μεγάλες εισόδους τις οποίες οι Γερμανοί χρειάζονταν για να περάσουν μέσα τα κανόνια τους και να τα προστατεύσουν.
Λειτούργησε αρχικά για λίγους μήνες μέχρι τη γερμανική εισβολή και κατοχή.
Οι Γερμανοί όταν ήρθαν στο χωριό και εγκαταστάθηκαν, το πρώτο πράγμα που έκαναν, ήταν να το επιτάξουν γιατί το οίκημα ήταν το μοναδικό στο χωριό που διέθετε μεγάλες εισόδους τις οποίες οι Γερμανοί χρειάζονταν για να περάσουν μέσα τα κανόνια τους και να τα προστατεύσουν.
Γύρω από την πλατεία κατά διαστήματα λειτούργησαν δυο αλλά και τρία καφενεία. Αργότερα στην πλατεία προστέθηκε και το πρώτο περίπτερο του χωριού του Νικολάου Κυριακού.
Το πρώτο καφενείο του Γεώργιου Κωνστάντιου βρισκόταν στο εσωτερικό της πλατείας, ένα δεύτερο αντικριστά της Παλιάς Βρύσης και το τρίτο του Θεόδωρου Κωνστάντιου στο πλάι.
Το καφενείο του Θεόδωρου Κωνστάντιου λειτουργούσε και ως κουρείο.
Σε αυτό σύχναζαν οι πιο ηλικιωμένοι άνδρες του χωριού ενώ οι νεότεροι σύχναζαν στο καφενείο που ήταν αντικριστά στη βρύση για να βλέπουν τις κοπέλες που πήγαιναν να πάρουν νερό.
Στην πλατεία τη δεκαετία του 1970 υπήρχε και το καφενείο του Χαράλαμπου Γαρυφάλλου.
Αργότερα ο Γαρυφάλλου άνοιξε παντοπωλείο στο ισόγειο του σπιτιού του που ήταν αντικριστά στο παλιό καφενείο το οποίο ήταν ιδιοκτησία της αδελφής του Ελένης. Στη δεκαετία του 1990 λειτουργούσε στην πλατεία και το καφενείο του Αθανάσιου Κουζηνού, ο «Σάκης».
Ακόμα σήμερα η πινακίδα του καφενείου του Σάκη στέκει αναρτημένη στην πλατεία καθώς και μαζί με το παλιό ξύλινο περίπτερο του Νικολάου Κυριακού αποτελούν κομμάτια του παρελθόντος.
Το πρώτο καφενείο του Γεώργιου Κωνστάντιου βρισκόταν στο εσωτερικό της πλατείας, ένα δεύτερο αντικριστά της Παλιάς Βρύσης και το τρίτο του Θεόδωρου Κωνστάντιου στο πλάι.
Το καφενείο του Θεόδωρου Κωνστάντιου λειτουργούσε και ως κουρείο.
Σε αυτό σύχναζαν οι πιο ηλικιωμένοι άνδρες του χωριού ενώ οι νεότεροι σύχναζαν στο καφενείο που ήταν αντικριστά στη βρύση για να βλέπουν τις κοπέλες που πήγαιναν να πάρουν νερό.
Στην πλατεία τη δεκαετία του 1970 υπήρχε και το καφενείο του Χαράλαμπου Γαρυφάλλου.
Αργότερα ο Γαρυφάλλου άνοιξε παντοπωλείο στο ισόγειο του σπιτιού του που ήταν αντικριστά στο παλιό καφενείο το οποίο ήταν ιδιοκτησία της αδελφής του Ελένης. Στη δεκαετία του 1990 λειτουργούσε στην πλατεία και το καφενείο του Αθανάσιου Κουζηνού, ο «Σάκης».
Ακόμα σήμερα η πινακίδα του καφενείου του Σάκη στέκει αναρτημένη στην πλατεία καθώς και μαζί με το παλιό ξύλινο περίπτερο του Νικολάου Κυριακού αποτελούν κομμάτια του παρελθόντος.
Το 1954 η παλιά πλακόστρωση της πλατείας αντικαταστάθηκε με μια νεότερη και φυτεύτηκαν οι ακακίες ενώ στην δεκαετία του 1990 φυτεύτηκε στην πλατεία ένα πλατάνι.
Σήμερα οι ακακίες είναι μεγάλα πια δένδρα και προσφέρουν τη δροσιά τους στους επισκέπτες.
Σήμερα οι ακακίες είναι μεγάλα πια δένδρα και προσφέρουν τη δροσιά τους στους επισκέπτες.
Στην πλατεία του χωριού σήμερα λειτουργεί η ταβέρνα «Ο Ανδρέας» του Άγγελου Κωνστάντιου αφιερωμένο στη μνήμη του πατέρα του ιδιοκτήτη.
Η ταβέρνα θεωρείται μια από τις καλύτερες ταβέρνες που λειτουργούν στο νησί.
Ευαγγελία Χ.Λιάπη
Η ταβέρνα θεωρείται μια από τις καλύτερες ταβέρνες που λειτουργούν στο νησί.
Ευαγγελία Χ.Λιάπη
Αναρτήσεις
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου