Η πασχαλινή κούνια ή αιώρα

Ένα από  τα παλαιότερα και πανάρχαια λημνιακά έθιμα είναι το έθιμο της  «Πασχαλινής Κούνιας ή Αιώρας».

Την Κυριακή του Πάσχα, στην πλατεία του χωριού συνήθιζαν τα παλαιότερα χρόνια να δένουν σε ένα δένδρο μια αυτοσχέδια κούνια.Με την κούνια αυτή αιωρούνταν κορίτσια κι αγόρια.Καθώς αιωρούνταν τραγουδούσαν διάφορα δίστιχα με τα οποία έβρισκαν τη αφορμή να εκφράσουν τα συναισθήματα τους στο άτομο με το οποίο ήταν ερωτευμένα.

Το πανάρχαιο έθιμο της «Κούνιας» έμαθαν οι Λήμνιοι από τους Αθηναίους κληρούχους που έζησαν κάποτε στο νησί.Οι Αθηναίοι  κατά τη διάρκεια της τρίτης μέρας των Ανθεστηρίων ανέβαιναν σε κούνιες για να τιμήσουν, την Ηριγόνη[1], την κόρη του Ικάριου, του πρώτου Αθηναίου αμπελουργού.

Το αιώρημα με την «κούνια» ήταν για τους Αθηναίους ένα έθιμο που συμβόλιζε τον καθαρμό από το κακό και  τα πνεύματα του καθώς και την αύξηση της γονιμότητας.

Εκείνος που θα κουνούσε κάποια κοπέλα, στην ουσία, έδινε υπόσχεση ενώπιον των συγχωριανών του για αιώνια αγάπη.Δεσμευόταν δε, ότι σύντομα θα  νυμφευόταν την αγαπημένη του.

Στην ουσία η «Πασχαλινή Κούνια» αποτελούσε το τελετουργικό μιας πανάρχαιας πρότασης γάμου. Το έθιμο αυτό είχε μαγικό και εξαγνιστικό χαρακτήρα.

 Ευαγγελία Χ.Λιάπη

---

[1] Η Ηριγόνη(Έαρ +γόνος=κόρη της Άνοιξης) ήταν  κόρη του Ικάριου.Κάποτε ο Ικάριος φιλοξένησε τον θεό Διόνυσο.Ο Διόνυσος  ερωτεύτηκε την Ηριγόνη και απέκτησε μαζί της έναν γιο, τον Στάφυλο. Στον πατέρα της Ηριγόνης ο Διόνυσος δίδαξε την καλλιέργεια του αμπελιού.