Στις 14 Δεκεμβρίου του 2021 εκοιμήθει ο Σεβασμιότατος
Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας στις 21:30 από ανακοπή καθώς για χρόνια υπέφερε από
την καρδιά του. Είχα την ευλογία να τον γνωρίσω από κοντά και να είναι ο
πνευματικός μου, για μια σύντομη περίοδο λίγο πριν εκείνος χειροτονηθεί μητροπολίτης. Η γνωριμία μας είχε
γίνει στην αίθουσα της Ιεράς Συνόδου, στην Μονή Πετράκη όταν παρακολουθούσα το διετές
πρόγραμμα για Κατηχητές της Αποστολικής Διακονίας. Διευθυντής της σχολής τότε ήταν
ο μακαριστός πατέρας Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος, μια άλλη θαυμαστή
προσωπικότητα της Ορθοδοξίας. Εκείνη η ξεχωριστή εμπειρία των δυο χρόνων στην
Αποστολική Διακονία με κύριο πυρήνα τον πατέρα Κωνσταντίνο Στρατηγόπουλο, είχε την ευλογία να με φέρει σε επαφή με
σημαντικούς ανθρώπους της Ορθοδοξίας. Ένας από αυτούς ήταν ο πατήρ Ιερεμίας Φούντας (δεν είχε ακόμα
χειροτονηθεί δεσπότης αλλά μόλις είχε εκλεγεί Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου
Αθηνών). Θυμάμαι την γοητεία του πύρινου λόγου του, την απίστευτη μόρφωση του (ήταν
ο σημαντικότερος μελετητής της εποχής μας στην Παλαιά Διαθήκη), την ταπείνωση
του και την υπέρμετρη αγάπη του προς τον
πλησίον του. Από εκείνη την περίοδο
ενθυμούμαι τις αγρυπνίες που τελούσε τις παγερές νύχτες του χειμώνα με την
ξυλόσομπα αναμμένη σε ένα μοναστηράκι της Αττικής και τον πατέρα Ιερεμία στην Ωραία
Πύλη να προσπαθεί να μας εξηγήσει τα μυστήρια του Θεού. Όταν μιλούσε
αισθανόσουν χαρμολύπη, βαθιά κατάνυξη αλλά και φόβο Θεού. Την εποχή εκείνη ο
πνευματικός μου θα έπρεπε να μετοικήσει μόνιμα στην Αγγλία και με συμβούλευσε
να συνεχίσω με τον πατέρα Ιερεμία Φούντα. Θυμάμαι την απορία μου και το
ξάφνιασμα μου.
- «Δεν γίνεται», του απάντησα έντρομη.
-«Γιατί δε γίνεται;» με ρώτησε.
-«Γιατί είναι πολύ αυστηρός», του απάντησα
ενθυμούμενη τον πύρινο λόγο του στην Αποστολική Διακονία. Η αλήθεια είναι πως
τον φοβόμουν πολύ ή ίσως τον σεβόμουν πολύ και πίστευα πως θα δυσκολευόμουν.
-«Εκεί θα πας, είναι πάρα πολύ καλός» μου είχε
απαντήσει ο πνευματικός μου.
Έκανα υπακοή και πήγα. Μη μπορώντας ποτέ να πιστέψω
πως αυτός ο άνθρωπος που έμοιαζε με τον ίδιο τον προφήτη Ιερεμία επί της γης θα
μπορούσε να δείξει τόση κατανόηση κι επιείκεια στον εξομολογούμενο. Δεν ξέρω
πως ο αναγνώστης θα μπορέσει να κατανοήσει αυτό που γράφω, αν ο ίδιος δεν έχει
τύχει να ακούσει μια ομιλία του μακαριστού πλέον Μητροπολίτη Ιερεμία. Ο λόγος
του ήταν λες κι άστραφτε και βροντούσε ο ουρανός. Ο Σεβασμιότατος υπήρξε
πνευματικό παιδί του μακαριστού μητροπολίτη Αυγουστίνου Καντιώτη. Ο Ιερεμίας Φούντας
γεννήθηκε ορφανός καθώς ο πατέρας του είχε πεθάνει ενώ η μητέρα του τον
κυοφορούσε. Έτσι για το μεγάλωμα του είχε φροντίσει ο Αυγουστίνος Καντιώτης τον
οποίο υπεργαπούσε και τον θεωρούσε πνευματικό του πατέρα. Ο ξεχωριστός Αυγουστίνος
Καντιώτης είχε διδάξει με την παρουσία του στον Ιερεμία τη δυναμική του
κατηχητικού λόγου. Οι δυο τους, ο Αυγουστίνος Καντιώτης κι ο Ιερεμίας Φούντας
υπήρξαν οι σημαντικότεροι ιεροκήρυκες της Ορθοδοξίας στην σύγχρονη εποχή. Ο
λόγος του Ιερεμία, μεστός και περιεκτικός δημιουργούσε στο ακροατή την
αίσθηση πως ο λόγος του αποτελούσε το καλώδιο το οποίο τον συνέδεε σε απευθείας
κλήση με το Θεό και τον προέτρεπε σε αυτοβελτίωση.
Καλό Παράδεισο.
Με απέραντη θλίψη κι αγάπη
Ευαγγελία Λιάπη
