Οι κάτοικοι του χωριού Αγιά Σοφιά υποστηρίζουν ότι ονομάστηκε έτσι από την έκφραση «παρά τη δύση», δηλαδή «κοντά στη δύση» δηλωτικό της περιοχής που κατείχαν και καλλιεργούσαν τα κτήματα τους.
Η έκφραση αυτή έγινε από «παρά τη δύση», Παραδείσ’ ή Παραδείσι.
Η έκφραση αυτή έγινε από «παρά τη δύση», Παραδείσ’ ή Παραδείσι.
Οι χαρτογράφοι και περιηγητές το αναφέρουν ως λόφο του Ποσειδώνα: Colle di Nettune (Porcacchi, 1572), Neptunius Collis (Ortelius, 1589 και Mercator, 1607 και 1630).
Το όνομα Παραδείσ’ (Paradis) πρωτοεμφανίζεται σε χάρτη του Joseph Roux (1764) και μετά στο χάρτη του Conze (1858).
Οι Hauttecoeur (1903) και Fredrich (1904) αναφέρουν ξεχωριστά τις δύο κορυφές του: Panagia (273 μ.) και Παραδείσι (286).
Το όνομα Παραδείσ’ (Paradis) πρωτοεμφανίζεται σε χάρτη του Joseph Roux (1764) και μετά στο χάρτη του Conze (1858).
Οι Hauttecoeur (1903) και Fredrich (1904) αναφέρουν ξεχωριστά τις δύο κορυφές του: Panagia (273 μ.) και Παραδείσι (286).
Οι χαρτογράφοι οι οποίοι αποκαλούν το Παραδείσι λόφο του Ποσειδώνα δεν πρέπει να κάνουν λάθος.
Στους πρόποδες του βουνού στη θέση Άγιος Θωμάς υπάρχουν αρχαία ερείπια και κολώνες.
Μάλιστα στην ανοικοδόμηση του ναού του Αγίου Θωμά είχε χρησιμοποιηθεί ως Αγία Τράπεζα ένας αρχαίος βωμός.
Ίχνη για την ύπαρξη αρχαίου ναού υπήρχαν και στην κορυφή του όρους. Απόδειξη ο κίονας που υπάρχει στο περιβάλλοντα χώρο του ναού της Παναγίας.
Πιθανότατα εκεί να υπήρχε ναός αφιερωμένος στον Ποσειδώνα. Εξάλλου οι αρχαίοι συνήθιζαν να ιδρύουν τους ναούς που ήταν αφιερωμένοι στο Ποσειδώνα σε λόφους και κορυφογραμμές από όπου μπορούσε κανείς να αγναντεύει τη θάλασσα.
Στους πρόποδες του βουνού στη θέση Άγιος Θωμάς υπάρχουν αρχαία ερείπια και κολώνες.
Μάλιστα στην ανοικοδόμηση του ναού του Αγίου Θωμά είχε χρησιμοποιηθεί ως Αγία Τράπεζα ένας αρχαίος βωμός.
Ίχνη για την ύπαρξη αρχαίου ναού υπήρχαν και στην κορυφή του όρους. Απόδειξη ο κίονας που υπάρχει στο περιβάλλοντα χώρο του ναού της Παναγίας.
Πιθανότατα εκεί να υπήρχε ναός αφιερωμένος στον Ποσειδώνα. Εξάλλου οι αρχαίοι συνήθιζαν να ιδρύουν τους ναούς που ήταν αφιερωμένοι στο Ποσειδώνα σε λόφους και κορυφογραμμές από όπου μπορούσε κανείς να αγναντεύει τη θάλασσα.
Στο Παραδείσι υπάρχει άφθονος οψιανός[1]. Η πολύτιμη αυτή πέτρα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του πολιτισμού της προϊστορικής Πολιόχνης αλλά και παλαιότερων εγκαταστάσεων όπως αυτού που πρόσφατα βρέθηκε ανάμεσα στη Φυσίνη και τη Σκανδάλι.
Στα παλαιότερα χρόνια στο Παραδείσι υπήρχε ένα πολύ πυκνό δάσος με κωνοφόρα δένδρα όπως οι πρωτοπευκίδες, οι σεκόγιες και τα δένδρα κανέλας. Εκεί σήμερα υπάρχει πλέον το απολιθωμένο δάσος της Λήμνου.
Ευαγγελία Χ.Λιάπη
Ευαγγελία Χ.Λιάπη
[1] Ο οψιανός είναι ένα πέτρωμα όξινο σκοτεινόχρωμο με υαλώδη υφή (θεωρείται φυσικό γυαλί) και χρησιμοποιήθηκε εξαιτίας της σύστασης και ανθεκτικότητάς του για την κατασκευή λεπίδων με κοφτερές ακμές, που χρησίμευαν άλλοτε ως μαχαίρια κι άλλοτε ως ξέστρες και ξυράφια.
Αναρτήσεις
Πολύ ωραία δουλειά!!! Κι εγώ από τη Λήμνο κατάγομαι και πιστεύω πως η Λήμνος είναι ένα πανέμορφο νησί και πολύ χάρηκα που βάλατε το Βραχάκι του Κέρους ως φωτογραφία του Blog. Συνεχίστε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή