Η ονομασία του χωριού Καμίνια έχει σχέση με την βυζαντινή λέξη Καμινοβίγλια που για συντομία έγινε Καμίνια.
Οι Βυζαντινοί ονόμαζαν τις αρχαίες φρυκτωρίες «καµινοβίγλια» ή «Βιγκλατόρια».
Το πρώτο συνθετικό της λέξης προέρχεται από την λέξη καµίνι[1].
Άνοιγαν ένα λάκκο κι εκεί μέσα τοποθετούσαν κι έκαιγαν ξερά χόρτα, αστιβιές, καλάµια, σανό και σβουνιές , ξερούς θάμνους και σπανιότερα ξύλα.
Το δεύτερο συνθετικό παράγεται από την λατινική λέξη vigil και vigilia που σηµαίνει, παρατηρητήριο, φρουρά, φυλακή.
Μερικές φορές χρησιμοποιούσαν το β συνθετικό μόνο του κι έτσι έχουμε τοπωνύμια όπως Βίγλα κι άλλοτε μόνο το πρώτο συνθετικό Καμίνι κι όταν ήταν πολλά μαζεμένα Καμίνια.
Σε οµαλό έδαφος, όπου περνούσαν δρόµοι αναπτύσσονταν οργανωµένες στρατιωτικές βίγλες µε «έσω βίγλα» ή έσω κάστρο=Σώκαστρο «έξω βίγλα» ή έξω κάστρο, οι λεγόµενες «στάσεις ή σκλια=σκαλιά» µε µόνιµα χτιστά µε ξερολιθιές «στασίδια» για τους «βιγλάτορες».
Το «εσωβίγλιον» ή εσώκαστρον µε το «εξωβίγλιον» ή εξωκάστρον είχαν απόσταση «µη πλέον λίθου βολής»,όπως αναφέρεται στο έργο «Περί παραδροµής πολέµου», του Κυρού Νικηφόρου του Βασιλέως(Νικηφόρος Φωκάς).
Τη συνεχιζόμενη παρουσία ζωής, 6000 χρόνων και πλέον στα Καμίνια τεκμηριώνουν ευρήματα της αρχαιολογικής σκαπάνης αλλά και όσα κατά καιρούς φέρει στην επιφάνεια η διαβρωτική ενέργεια της βροχής, καθώς και η γεωργική δραστηριότητα των κατοίκων.
Απολιθωμένοι κορμοί δένδρων,θραύσματα προϊστορικών αγγείων, λίθινα εργαλεία και νομίσματα πρωτοβυζαντινής και μεταβυζαντινής εποχής, ανακαλύπτονται συνεχώς σε διάφορες τοποθεσίες.
Ευαγγελία Χ.Λιάπη
Οι Βυζαντινοί ονόμαζαν τις αρχαίες φρυκτωρίες «καµινοβίγλια» ή «Βιγκλατόρια».
Το πρώτο συνθετικό της λέξης προέρχεται από την λέξη καµίνι[1].
Άνοιγαν ένα λάκκο κι εκεί μέσα τοποθετούσαν κι έκαιγαν ξερά χόρτα, αστιβιές, καλάµια, σανό και σβουνιές , ξερούς θάμνους και σπανιότερα ξύλα.
Το δεύτερο συνθετικό παράγεται από την λατινική λέξη vigil και vigilia που σηµαίνει, παρατηρητήριο, φρουρά, φυλακή.
Μερικές φορές χρησιμοποιούσαν το β συνθετικό μόνο του κι έτσι έχουμε τοπωνύμια όπως Βίγλα κι άλλοτε μόνο το πρώτο συνθετικό Καμίνι κι όταν ήταν πολλά μαζεμένα Καμίνια.
Σε οµαλό έδαφος, όπου περνούσαν δρόµοι αναπτύσσονταν οργανωµένες στρατιωτικές βίγλες µε «έσω βίγλα» ή έσω κάστρο=Σώκαστρο «έξω βίγλα» ή έξω κάστρο, οι λεγόµενες «στάσεις ή σκλια=σκαλιά» µε µόνιµα χτιστά µε ξερολιθιές «στασίδια» για τους «βιγλάτορες».
Το «εσωβίγλιον» ή εσώκαστρον µε το «εξωβίγλιον» ή εξωκάστρον είχαν απόσταση «µη πλέον λίθου βολής»,όπως αναφέρεται στο έργο «Περί παραδροµής πολέµου», του Κυρού Νικηφόρου του Βασιλέως(Νικηφόρος Φωκάς).
Τη συνεχιζόμενη παρουσία ζωής, 6000 χρόνων και πλέον στα Καμίνια τεκμηριώνουν ευρήματα της αρχαιολογικής σκαπάνης αλλά και όσα κατά καιρούς φέρει στην επιφάνεια η διαβρωτική ενέργεια της βροχής, καθώς και η γεωργική δραστηριότητα των κατοίκων.
Απολιθωμένοι κορμοί δένδρων,θραύσματα προϊστορικών αγγείων, λίθινα εργαλεία και νομίσματα πρωτοβυζαντινής και μεταβυζαντινής εποχής, ανακαλύπτονται συνεχώς σε διάφορες τοποθεσίες.
Ευαγγελία Χ.Λιάπη
[1] Στα βυζαντινά χρόνια σημαντικό και πρωτεύοντα ρόλο έπαιξαν οι μοναχοί και τα μοναστήρια, στη συγκέντρωση πληροφοριών και την ειδοποίηση της πολιτικής εξουσίας μέσω των βιγλών ή κάστρων.
Αναρτήσεις
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου