Ο πρώτος οικισμός της ευρύτερης περιοχής των Καμινίων ανάγεται γύρω στο 6.000 π.Χ. και ήταν στο Βρόσκοπο, η προϊστορική πόλη της Πολιόχνης.
Εκεί ήταν η αρχική θέση του χωριού. Μετά την τελειωτική καταστροφή της πόλης ο οικισμός μετακινήθηκε προς το ακρωτήρι με συνεχή κατοίκιση για αιώνες.
Καμήνια ή Καμίνια ή Βρόσκοπος με αυτές τις ονομασίες οι χαρτογράφοι καταγράφουν το χωριό.
Στα Βυζαντινά χρόνια οι αρχαίες φρυκτωρίες μετονομάστηκαν «καμινοβίγλια». Καμινοβίγλια σύνθετη λέξη με πρώτο συνθετικό τη λέξη καμίνι[1](ήταν ένας λάκκος και μέσα τοποθετούσαν ξερά χόρτα, σβουνιές, φρύγανα, σανό, καλάμια) και δεύτερο συνθετικό τη λέξη βίγλα που παράγεται από την λατινική λέξη vigil και vigilia και σημαίνει φυλακή, παρατηρητήριο και φρουρά.
Η ονομασία επομένως του χωριού ως Καμίνια είναι συνώνυμη λέξη του Βρόσκοπου. Καμίνια και Βρόσκοπος είναι συνώνυμα και σημαίνουν τη σκοπιά, τη φρουρά, τη βίγλα του Αρχιπελάγους.
Η ονομασία επομένως του χωριού ως Καμίνια είναι συνώνυμη λέξη του Βρόσκοπου. Καμίνια και Βρόσκοπος είναι συνώνυμα και σημαίνουν τη σκοπιά, τη φρουρά, τη βίγλα του Αρχιπελάγους.
Το χωριό Καμίνια σήμερα είναι χτισμένο μέσα σε μια ρεματιά. Η οικιστική θέση επιλέχτηκε από τους αρχικούς οικιστές οι οποίοι είχαν κουραστεί να βλέπουν να καταστρέφονται τα σπίτια και οι περιουσίες τους από τις συνεχείς επιδρομές των πειρατών.
Επέλεξαν έτσι τη ρεματιά για να χτίσουν τα σπίτια τους.
Η ρεματιά τους προσέφερε το προνόμιο τα σπίτια να μην είναι ορατά από τη θάλασσα και έτσι να μην κινδυνεύουν κάθε ώρα και στιγμή από τους πειρατές.
Τα παλαιότερα σπίτια του χωριού είναι όσα βρίσκονται περιμετρικά του ναού της Παναγίας.
Τα «Καμήνια ως χωρίον της νήσου Λήμνου» κατανομάζονται για πρώτη φορά το 1346 σε έγγραφο της Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους.
Ευαγγελία Χ.Λιάπη
Επέλεξαν έτσι τη ρεματιά για να χτίσουν τα σπίτια τους.
Η ρεματιά τους προσέφερε το προνόμιο τα σπίτια να μην είναι ορατά από τη θάλασσα και έτσι να μην κινδυνεύουν κάθε ώρα και στιγμή από τους πειρατές.
Τα παλαιότερα σπίτια του χωριού είναι όσα βρίσκονται περιμετρικά του ναού της Παναγίας.
Τα «Καμήνια ως χωρίον της νήσου Λήμνου» κατανομάζονται για πρώτη φορά το 1346 σε έγγραφο της Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους.
Ευαγγελία Χ.Λιάπη
[1] Ένα τέτοιο καμίνι είναι ο γνωστός ως φούρνος στην προϊστορική Πολιόχνη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου