οι Νavigaiosi

Στα 1260-1276 ο Paolo Νavigaiosi και στη συνέχεια η χήρα του, διοικούν την Λήμνο.
Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγος φοβούμενος εξάπλωση των Βενετών και των Γενοβέζων αποφασίζει να τους πάρει τις αυτοκρατορικές κτήσεις που αυτοί κατείχαν.

Ο Paolo Νavigaiosi που ακόμα κατείχε τον τίτλο του Μεγάλου Δούκα είχε στην κατοχή του το κάστρο της Μύρινας το οποίο είχε επανδρώσει με μια φρουρά 70 ανδρών.
Τόσο όμως ισχυρή ήταν η αντίσταση του Paolo Νavigaiosi στην βυζαντινή πολιορκία ώστε ο αυτοκράτορας αναγκάστηκε να του προσφέρει 60.000 χρυσά πέρπυρα με αντάλλαγμα την παράδοση του κάστρου.

Ο Paolo Νavigaiosi περιφρονητικά απέρριψε την πρόταση του αυτοκράτορα.
Αλλά και ακόμα μετά το θάνατο του Paolo Νavigaiosi, η σύζυγος του, η  Μεγάλη Δούκισσα και αδελφή του Δούκα Marco II της Νάξου, σθεναρά αντιστεκόταν.

Ο αυτοκράτορας εκνευρισμένος από την συμπεριφορά των Νavigaiosi, αναγκάστηκε να αναθέσει την κατάληψη της Λήμνου στον Λικάριο .

Ο Λικάριος κατάφερε και εκτόπισε αρχικά από την Λήμνο τους Filocalo Gradenigo και Giovanni Foscari (1275) που κατείχαν εκτάσεις στο νησί και διοικούσαν το  Μούδρο και τα γύρω χωριά.

Η Μεγάλη Δούκισσα όμως συνέχισε να αντιστέκεται και μόνο μετά από 3 χρόνια πολιορκίας (1273-1276), αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει παίρνοντας όλο το σιτάρι από τις σιταποθήκες, το μολύβι από τη στέγη του μεγάρου, τα ρούχα ,τα κοσμήματα και τα χρήματα από το κάστρο.

Αρκετοί  από τους κατοίκους του νησιού μετά την άλωση της Λήμνου από τον Λικάριο, κατέφυγαν μαζί του στην Εύβοια και έγιναν πειρατές.
Ευαγγελία Χ.Λιάπη