Μόλος, Καμίνια

Οι ντόπιοι αποκαλούσαν την περιοχή Αγία Βαρβάρα από το ναΐσκο που στέκει πάνω από το λιμανάκι.
Οι Ιταλοί αρχαιολόγοι όμως εξαιτίας του λιμανιού ονόμασαν την περιοχή Μόλο και έτσι ο όρος καθιερώθηκε.

Η ακτή παλαιότερα ήταν γεμάτη από πυρακτωμένες από τη λάβα πέτρες που είχαν χρώμα μαύρο. Σήμερα ελάχιστες από αυτές έχουν μείνει.
Οι περισσότερες στολίζουν κήπους του χωριού.

«Οι βράχοι ούτοι ήσαν προφανώς ηφαιστειακής προελεύσεως, χρώματος μέλανος οι πλείστοι, κατεκρημνίσθηκαν  δε εκ της άνωθεν υψηλής ακτής κατά μεγάλους όγκους ένεκα του βάρους των, υποσκαφέντος κάτωθεν του εδάφους υπό των κυμάτων.
Οι λίθινοι αυτοί όγκοι απετελούντο εκ μύδρων ηφαιστειακών και κροκαλών συγκεκολλημένων δι’ορυκτής κόλλας ήτις διαλυθείσα ευκόλως υπό του ύδατος αφήκεν αποκεχωρισμένα τα συστατικά αυτής, ήτοι τους συμπαγείς βράχους και τις κροκάλες…
Υπήρχαν εκεί βράχοι διαλυθέντες εν διαστήματι χιλιάδων ετώνΙδού επίσης και μια πηγή ύδατος εις ελάχιστον ύψος από της επιφανείας της θάλασσης».[1]

Ο Νικόλαος Γαλανός επισκέφτηκε την περιοχή το 1926 αναζητώντας  τη σπηλιά του Φιλοκτήτη, η οποία σύμφωνα με τον Σοφοκλή βρισκόταν στις ανατολικές ακτές του νησιού.
Τη σπηλιά του Φιλοκτήτη που κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι η Φωκιοσπηλιά κι η οποία βρίσκεται κοντά στο Μόλο.

Τα νερά στο Μόλο είναι αρκετά βαθιά και κάλλιστα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μικρό λιμανάκι. Το 1917 ένα αγγλικό πλοίο εξόκειλε στην περιοχή.
Σύμφωνα με την προφορική παράδοση ο καπετάνιος μπερδεύτηκε με τα αναμμένα καντήλια της Αγίας Βαρβάρας  βλέποντας τα μέσα στη νύχτα και τα πέρασε ως φάρο. 
Έτσι εξόκειλε.[2] Στο μόλο ακόμα και σήμερα υπάρχει βυθισμένο παλιό καράβι που όσοι βουτούν το βλέπουν.

Οι Γερμανοί κατά τη διάρκεια της κατοχής στον κόλπο που απλώνεται από την Αγία Βαρβάρα έως τον Καβαλλάρη είχαν τοποθετήσει πυροβολεία και είχαν φτιάξει διάφορα άλλα καταλύματα για τα γερμανικά  στρατεύματα την περίοδο 1941-1944.

Το καλοκαίρι του 1994 (50 χρόνια μετά) μια Γερμανίδα είχε κατασκηνώσει στο Μόλο κοντά στο ξωκλήσι της Αγίας Βαρβάρας και ζητούσε πληροφορίες από τους ντόπιους για την τοποθεσία των γερμανικών κατοχικών καταλυμάτων καθώς και για κάποια άλλα σημεία τα οποία είχε σημειώσει σε ένα παλιό ιδιόχειρο χάρτη.
Έμεινε αρκετές ημέρες στο Μόλο και όταν έφυγε οι ντόπιοι είδαν πως πλησίον της Αγίας Βαρβάρας είχε ανασκάψει και υποστήριξαν πως αυτό που έψαχνε το είχε βρει. Η  γυναίκα εκείνη είχε πει σε όσους είχαν μιλήσει μαζί της πως ήταν  η κόρη  του Γερμανού Διοικητή  που υπηρέτησε το 1941-1944 στα Καμίνια.
Αρκετά κοντά στο μόλο στις ακτές της Αγίας Βαρβάρας η θάλασσα ξεβράζει πλήθος θραυσμάτων  αρχαίων  κεραμικών.
Ευαγγελία Χ.Λιάπη

---

[1] Νικόλαος Γαλανός(εφημερίδα «Λήμνος» 528,16-10-1926)

[2] Το κατάρτι από το πλοίο το πήρε ο Σαράντος Παστρής και το χρησιμοποίησε ως δοκό για την κατασκευή του διώροφου σπιτιού του, το 1917.Ο δοκός αυτός ακόμα και σήμερα σχεδόν 100 χρόνια στέκει και αποτελεί δομικό υλικό της οικίας.