Πριν από δυο χρόνια είχα δεχτεί την πρόσκληση από την πρόεδρο Ελένη Λαγού του Πολιτιστικού Συλλόγου Λιβαδοχωρίου «Αγία Μαρίνα» να συμμετάσχω σε ένα αφιέρωμα στο λαογράφο Σπύρο Μουστάκα, την οποία είχα αποδεχτεί με μεγάλη μου χαρά. Ο Covid 19, η καραντίνα που ακολούθησε καθυστέρησαν κατά δυο χρόνια την εκδήλωση.
Το Σπύρο Μουστάκα είχα την τύχη να διαβάσω για πρώτη φορά στην εφηβεία μου όταν κατά τη διάρκεια των διακοπών μου στη Λήμνο είχα επιλέξει να διαθέσω το πολύτιμο χαρτζιλίκι μου για να αγοράσω το δεύτερο τόμο των Λαογραφικών του Θησαυρών στην τιμή των χιλίων δραχμών.
Η αλήθεια είναι ότι αγάπησα πολύ το δάσκαλο και λαογράφο Σπύρο Μουστάκα ο οποίος από το πάνθεων των Λημνιών Λαογράφων είναι αυτός ο οποίος άσκησε μεγάλη επιρροή επάνω μου αλλά κυρίως με δίδαξε τα μυστικά της λαογραφίας. Η ξεχωριστή γραφή του Μουστάκα δεν περιορίζεται απλώς στο να καταγράψει τα ήθη και τα έθιμα όπως κάνουν όλοι αλλά καταφέρνει να συνδιαλέγεται με τον αναγνώστη του με ένα μοναδικό κι αξεπέραστο τρόπο. Πολύτιμοι συνοδοιπόροι μου στο αφιέρωμα η πρόεδρος του Συλλόγου Ελένη Λαγού, ο εγγονός του Σπύρου Μουστάκα, Βασίλης Μακριδάκης, ο χοροδιδάσκαλος Νάσος Χαλκάς, η ηθοποιός Δέσποινα Καμπουροπούλου, η σκηνοθέτης Φανή Παϊτάκη, ο Αποστόλης Κόκκαλης, η θεατρική ομάδα του Συλλόγου με τις Δέσποινα Δήμου, Νικολέτα Δήμου, Ελένη Καλογιάννη, Μαίρη Στείρου, Στέλλα Ντρούγκα, Ευφροσύνη Μπότσου και το Γιώργο Λουλάκη, την Ανδρονίκη Χαψή και το μικρό Δημήτρη Σούσα. Η Θεοδώρα Καυκαρα μας έδωσε συνέντευξη σχετικά με την προσωπικότητα του λαογράφου.Η θεατρική ομάδα ερμήνευσε το θεατρικό μονόπρακτο που είχα γράψει ειδικά για την εκδήλωση με τίτλο «Οι γάμοι της Αργυρούδας και του Αγοραστού» βασισμένοι στα έθιμα του γάμου έτσι όπως τα κατέγραψε ο Σπύρος Μουστάκας ενώ τους χορούς παρουσίασε η χορευτική ομάδα του Συλλόγου. Συμμετείχε το υπέροχο μουσικό σύνολο με τους Αχιλλέα Καλτσούνη- λύρα, το Γιάννη Παπαδάκη -λαούτο και τραγούδι, τον Ιπποκράτη Γουδέλλη- σαντούρι και το Νίκο Αμπατζή στο τουμπελέκι. Φωτογράφος της εκδήλωσης ήταν ο Πάρης Παπαλιάς. Εξαιρετικοί όλοι όπως και η ομάδα του δήμου η οποία υποστήριξε άψογα τόσο υλικοτεχνικά όσο και με τη συνεργασία της την υλοποίηση της εκδήλωσης.
Σχετικά με την εκδήλωση θα ήθελα να σταθώ στο πιο σημαντικό σημείο της εκδήλωσης και στο feedback που λάβαμε από τους παρευρισκόμενους, τον κόσμο που μας τίμησε με την παρουσία του εκείνη τη βραδιά. Τα τελευταία χρόνια έχω την τύχη να συμμετέχω σε διάφορες εκδηλώσεις στην Αθήνα άλλοτε ως οργανώτρια συνεδρίων κι άλλοτε ως ομιλήτρια. Το σημείο, το οποίο με εντυπωσίασε και για το οποίο γράφω αυτό το σημείωμα είναι αναφορικά με την ποιότητα του κόσμου που συμμετείχε στην εκδήλωση. Ξεχωριστό και μοναδικό ακροατήριο ανθρώπων με ιδιαίτερο σεβασμό. Μεγάλο σεβασμό. Το μόνο που κάποιος μπορούσε να ακούσει εκείνο το βράδυ στην πλατεία ήταν το σιγαλό καλοκαιρινό αεράκι. Σε ένα ανοιχτό χώρο όπως ήταν η πλατεία του Λιβαδοχωρίου, με την παρουσία του χορευτικού συγκροτήματος που ευλαβικά παρακολουθούσε, με παιδιά και οικογένειες, η συμμετοχή του κόσμου ήταν υπέροχη και αξιοσημείωτη. Επικρατούσε σιγή απόλυτη κάτι πολύ σπάνιο και δύσκολο στις μέρες μας. Δεν αναφέρομαι στους ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών των οποίων η παρουσία ήταν εξαιρετική κι άκρως τιμητική προς τους οργανωτές και την ομιλήτρια αλλά αναφέρομαι στον απλό κόσμο, οι οποίοι εκείνο το βράδυ ΤΙΜΗΣΑΝ το δάσκαλο και λαογράφο Σπύρο Μουστάκα με περίσσιο σεβασμό. Τους ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου.
Με βαθιά εκτίμηση
Ευαγγελία Λιάπη
