Στη Φυσίνη στο δρόμο για τον Άγιο Σώζο στα αριστερά υπάρχει ένας χωματόδρομος που οδηγεί στο γραφικό λιμανάκι της Αγιάς.
Για την ονομασία του λιμανιού υπάρχουν πολλές εκδοχές με προσφιλέστερη εκείνη που αναφέρει ότι σε αυτό το σημείο προσώκειλε το πλοίο που μετέφερε την Οσιομάρτυρα Μελιτινή και τον ευσεβή χριστιανό Ακάκιο, ο οποίος μετέφερε το λείψανο της Αγίας στην πατρίδα του.
Δυστυχώς ο Ακάκιος κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σύμφωνα με το συναξάρι αρρώστησε και πέθανε.
Το 1321 στο Μ.Μ. «Acta…”,τ.1 εγγ. No 52 αναφέρεται, «...του Σκανδάλη ή Σκανδαλού, τα χωριά Βυσσίνου κοντά στην Αγία Μελιτηνή».
Προφανώς αναφέρεται στην Φυσίνη.
Οι κάτοικοι της περιοχής συνέλεξαν το λείψανο της Αγίας και τον Ακάκιο και τα ενταφίασαν το ένα δίπλα στο άλλο.
Αργότερα έκτισαν στη χάρη της Αγίας ένα ξωκλήσι.
Λέγεται ότι εκείνο το ξωκλήσι που αργότερα εξελίχτηκε σε μοναστηριακό συγκρότημα είναι η σημερινή εκκλησία του Αγίου Σώζοντος.
Με τα χρόνια η λατρεία της Αγίας παραμελήθηκε για να ερημώσει το ξωκλήσι και στη θέση του να χτιστεί ένα ξωκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Σώζο.
H Οσιομάρτυρας Μελιτινή δεν επέτρεψε όμως και δεν επιτρέπει, να εντοπιστεί ο τάφος της.
Δυστυχώς ο Ακάκιος κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σύμφωνα με το συναξάρι αρρώστησε και πέθανε.
Το 1321 στο Μ.Μ. «Acta…”,τ.1 εγγ. No 52 αναφέρεται, «...του Σκανδάλη ή Σκανδαλού, τα χωριά Βυσσίνου κοντά στην Αγία Μελιτηνή».
Προφανώς αναφέρεται στην Φυσίνη.
Οι κάτοικοι της περιοχής συνέλεξαν το λείψανο της Αγίας και τον Ακάκιο και τα ενταφίασαν το ένα δίπλα στο άλλο.
Αργότερα έκτισαν στη χάρη της Αγίας ένα ξωκλήσι.
Λέγεται ότι εκείνο το ξωκλήσι που αργότερα εξελίχτηκε σε μοναστηριακό συγκρότημα είναι η σημερινή εκκλησία του Αγίου Σώζοντος.
Με τα χρόνια η λατρεία της Αγίας παραμελήθηκε για να ερημώσει το ξωκλήσι και στη θέση του να χτιστεί ένα ξωκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Σώζο.
H Οσιομάρτυρας Μελιτινή δεν επέτρεψε όμως και δεν επιτρέπει, να εντοπιστεί ο τάφος της.
Άλλη εκδοχή αναφέρει ότι εδώ προσώκειλε η λάρνακα με το λείψανο μιας άλλης Αγίας, της Αγίας Ευφημίας που στα χρόνια της Εικονομαχίας οι Εικονόφιλοι έριξαν στη θάλασσα για να το προστατεύσουν από την οργή των Εικονομάχων και τα θαλάσσια κύματα το οδήγησαν σε αυτό το λιμανάκι της Λήμνου.
Σύμφωνα με την παράδοση δυο αδέλφια ο Σέργιος και ο Σεργώνας ήταν αυτοί που βρήκαν το λείψανο της Αγίας και το περισυνέλεξαν.
Το 760, ύστερα από διαμονή 15 χρόνων στη Λήμνο, η λάρνακα με το λείψανο της Αγίας Ευφημίας, ύστερα από διαταγή της αυτοκρατόρισσας Ειρήνης επέστρεψε στην Βασιλεύουσα.
Σύμφωνα με την παράδοση δυο αδέλφια ο Σέργιος και ο Σεργώνας ήταν αυτοί που βρήκαν το λείψανο της Αγίας και το περισυνέλεξαν.
Το 760, ύστερα από διαμονή 15 χρόνων στη Λήμνο, η λάρνακα με το λείψανο της Αγίας Ευφημίας, ύστερα από διαταγή της αυτοκρατόρισσας Ειρήνης επέστρεψε στην Βασιλεύουσα.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η Οσιομάρτυρας Μελιτινή και η Μεγαλομάρτυρας Ευφημία εορτάζουν την ίδια ημέρα στις 16 Σεπτεμβρίου και ότι τα λείψανα τους συνδέονται με τη Λήμνο.
Σήμερα το λιμανάκι της Αγιάς είναι ένα μικρό, γραφικό λιμανάκι, καταφύγιο των γλάρων.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου