Ηλίας Ηλιού,ο Λημνιός βουλευτής

Ο Ηλίας Ηλιού, του Φιλίππου[1], γεννήθηκε τον Μάιο του 1904 στο Κάστρο της Λήμνου και πέθανε στις 25 Ιανουαρίου του 1985 στην Αθήνα.

Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών κι ως φοιτητής[2] εντάχθηκε στη νεολαία του κόμματος του Αλέξανδρου Παπαναστασίου. Από το 1928 εργάστηκε ως  δικηγόρος στο Πρωτοδικείο Μυτιλήνης.

Το 1935 εξάσκησε τη δικηγορία στο Πρωτοδικείο Αθηνών και αργότερα το 1942 στον Άρειο Πάγο. Από τη δικηγορία αποσύρθηκε οριστικά το 1966.

Παντρεύτηκε την Ελευθερία Καλδή (1908-2003) το 1930 κι απέκτησε δύο παιδιά, το Φίλιππο και τη Μαρία.Στην Αθήνα κατοικούσε στο κέντρο της πόλης, στην  οδό Βουκουρεστίου.

Yπήρξε βουλευτής, δικηγόρος και πρόεδρος της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (Ε.Δ.Α.).

Ο Ηλίας Ηλιού υπήρξε ένας επιφανής Λήμνιος αλλά ταυτόχρονα και μια κορυφαία προσωπικότητα της Ελλάδας. Διέθετε μια σπάνια ευγλωττία και σοφία.

Πολυεπιστήμονας, φορέας ήθους κι αρετής, διορατικός πολιτικός.

Εξαίρετος «φιλόλογος», για χρόνια συνεργάστηκε με τα λογοτεχνικά περιοδικά «Νουμάς», «Φιλική Εταιρεία» και «Ελληνικά Γράμματα».

Ο Ηλίας Ηλιού συμμετέχει ως υποψήφιος βουλευτής της Λήμνου, το 1932 και το 1936 με το «Εργατικό και Αγροτικό[3]» κόμμα του Παπαναστασίου.

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής ο Ηλίας Ηλιού εντάσσεται στο ΕΑΜ και συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση.[4].

Το 1945, έγινε μέλος του ΚΚΕ. Εξορίστηκε στον Άγιο Ευστράτιο και τη Μακρόνησο. Ενώ ήταν εξόριστος στον Άγιο Ευστράτιο συμμετείχε με το ψηφοδέλτιο της ΕΔΑ και εκλέχτηκε βουλευτής στις εκλογές του 1951 αλλά η εκλογή του ακυρώθηκε. Εκλέχθηκε βουλευτής Λέσβου στις εκλογές του 1956,του 1958 και του1963.

Βουλευτής Αθηνών εκλέγεται το 1964 κι αναλαμβάνει την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση της ΕΔΑ. Από τα έδρανα της βουλής διορατικός προειδοποιούσε για τον κίνδυνο της επερχόμενης δικτατορίας.

Όταν έγινε η δικτατορία, ο Ηλίας Ηλιού συνελήφθηκε στις 25 Απριλίου του 1967 στον Ιππόδρομο. Βασανίστηκε και φυλακίστηκε. Αποφυλακίστηκε το 1970 με σοβαρά προβλήματα υγείας.

Με τη μεταπολίτευση ανασυγκρότησε την ΕΔΑ της οποίας και έγινε πρόεδρός[5] κι εξελέγη βουλευτής Αθηνών, το 1974 και το 1977. Ευφυής, πρωτοποριακός, διορατικός[6]. Στη μελέτη του για την «αλήθεια για την Κοινή Αγορά» που δημοσίευσε το 1962,πεντήντα χρόνια πριν ο Ηλίας Ηλιού, επίκαιρος όσο ποτέ σημειώνει:

«η είσοδος μας εις την Κοινήν Αγοράν αποτελεί δεινήν συμφοράν δια τον τόπον, διότι ενταφιάζει οριστικά κάθε ελπίδα εκβιομηχανίσεως και οικονομικής αναπτύξεως της Ελλάδος» και σημειώνει πιο κάτω «θα ολοκληρώση την ιδιοποίησιν των εθνικών μας πόρων, των πλουτοπαραγωγικών πηγών του ελληνικού εδάφους κι υπεδάφους, των μεταλλείων και ορυχείων και την αποξένωσιν του λαού μας από αυτό…διότι καταδικάζει εις εκπατρισμό, προς αναζήτησιν απασχολήσεως,το ήμισυ τουλάχιστον του πληθυσμού της Χώρας και μάλιστα την ελληνικήν νεολαίαν…διότι καταλύει την κρατικήν και εθνικήν ανεξαρτησία μας και μας εντάσσει, εις θέσιν παρίου, μέσα εις μιαν ένωσιν όπου θα κυριαρχούν οι πλουσιώτεροι κι ασυγκρίτως υπερέχοντες ημών».......η ενσωμάτωση μας εις την Κοινήν Αγοράν πρόκειται να θίξη τόσον εκτεταμένα συμφέροντα ευρυτάτων λαϊκών στρωμάτων, να προκαλέση τόσην αναστάτωσιν, να δημιουργήση τόσα θύματα, να εξεγείρη τόσας αντιδράσεις και αγώνας, ώστε η προσπάθεια του κρατικού μηχανισμού να επιβάλη, εναντίον της θελήσεως και της μαχητικής μάλιστα αντιδράσεως της πλειοψηφίας του λαού την πολιτικήν αυτήν, δύσκολα θα ημπορή να συμβιβασθή με δημοκρατικάς μεθόδους διακυβερνήσεως και διοικήσεως».

Πρωτοποριακές για την εποχή του ήταν οι μελέτες του.Μετέφρασε αρχαίους Έλληνες, όπως τον Αριστοτέλη και μελέτησε διεξοδικά το έργο του Θουκυδίδη. Υπέγραφε συνήθως με τα αρχικά Η.Φ.Η

Έγραψε: Κριτικά κείμενα για την τέχνη 1925-1937

Η ελληνική δημόσια και ιδιωτική οικονομία (1960)

Η αλήθεια για την Κοινή Αγορά (1962)

Οικονομικοκοινωνική υποδομή και προσδιορισμός πολιτικών στόχων (1965)

Η κρίση της εξουσίας (1966)

Το Σύνταγμα και οι παραβιάσεις του (1975)

Πολιτικά Κείμενα (1977)

Οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (1978)

Το μήνυμα του Θουκυδίδη (1980)δοκίμιο

Η ρητορική του Αριστοτέλη (1984)

Ευαγγελία Χ.Λιάπη

---

[1] Ο πατέρας του Ηλία Ηλιού ,Φίλιππος είχε εμπορικό κατάστημα στο Κάστρο της Λήμνου και εμπορευόταν υφάσματα. Το Νοέμβριο του 1927 ο Φίλιππος  απεβίωσε και οι γιοί του Ιωάννης και Κωνσταντίνος ίδρυσαν εμπορική εταιρεία με την επωνυμία «Υιοί Φ.Ηλιού

[2] Ήδη από το 1923 ο Ηλιού φοιτητής όντας ασχολήθηκε με την πολιτική. Είχε ενταχτεί στη νεολαία του μεγάλου Έλληνα πολιτικού Αλέξανδρου Παπαναστασίου.

[3] Το Κόμμα είχε ως έμβλημα έναν αγρότη που όργωνε το χωράφι του ενώ ο ήλιος ανέτειλε.

[4] Μετά τη λήξη των Δεκεμβριανών συνελήφθη από τους Βρετανούς.

[5] Γραμματέας της ΕΔΑ ήταν ο Μανώλης Γλέζος.

[6] Αναφέρει σε συνέντευξη του  το 1981. «Είμαι πικραμένος. Όχι τόσο από τους αντιπάλους μου, που έκαναν στο κάτω κάτω τη δουλειά τους, αλλά από τους ομόφρονές μου. Δεν άφησαν πεπονόφλουδα που τους πετούσε η ντόπια ή η ξένη αντίδραση που να μην την πατήσουν... Αν ήθελε κάποιος να γράψει για τις αστοχίες της ηγεσίας του αριστερού κινήματος στην Ελλάδα, δεν θα χρειαζόταν τόμους χειρογράφων με σοβαρές αναλύσεις... Θα του αρκούσαν μερικά χειρόγραφα για να γράψει ένα μικρό χιουμοριστικό βιβλίο με τίτλο «Ο δρόμος με τις πεπονόφλουδες». Δυστυχώς, οι γκάφες των ομοφρόνων μου κατέστρεψαν ένα πανίσχυρο προοδευτικό κίνημα και μας πήγαν πολλές δεκαετίες πίσω».